Κυστίτιδα στις γυναίκες

Τι είναι η κυστίτιδα στις γυναίκες;

Η κυστίτιδα στις γυναίκες είναι μια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης. Τα κύρια κλινικά σημεία της νόσου είναι η επώδυνη συχνοουρία σε μικρές μερίδες και η αυξημένη θερμοκρασία σώματος. Σε ορισμένες μορφές, το αίμα εμφανίζεται στα ούρα.

Ελλείψει έγκαιρης θεραπείας, η ασθένεια γίνεται γρήγορα χρόνια. Όταν η μόλυνση εξαπλώνεται προς τα πάνω, αναπτύσσεται φλεγμονή των νεφρών. Η θεραπεία είναι φαρμακευτική και στοχεύει στην ανακούφιση των δυσάρεστων συμπτωμάτων και στην καταστολή της μόλυνσης.

Αιτίες

Η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων είναι συνέπεια της εισόδου παθογόνου μικροχλωρίδας σε αυτήν. Τις περισσότερες φορές, οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου είναι ευκαιριακές μικροοργανισμοί (σταφυλόκοκκοι, στρεπτόκοκκοι, E. coli).

Σε αντίθεση με την παθογόνο μικροχλωρίδα, είναι πάντα παρόντες στο σώμα και δεν εκδηλώνονται μέχρι ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Αλλά υπό την επίδραση προκλητικών παραγόντων (μειωμένη ανοσία, υποθερμία και ούτω καθεξής), αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ενεργά, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη φλεγμονής. Λιγότερο συχνά, οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου είναι παθογόνοι μικροοργανισμοί, αιτιολογικοί παράγοντες μυκοπλάσμωσης, χλαμύδια, ουρεαπλάσμωση και μια σειρά από άλλες ασθένειες.

Η μόλυνση μπορεί να εισέλθει στην ουροδόχο κύστη με τους ακόλουθους τρόπους:

• φθίνων- η παθογόνος χλωρίδα διεισδύει από τα προσβεβλημένα νεφρά, μέσω των ουρητήρων και επίσης εισέρχεται στην ουροδόχο κύστη με λέμφο και αίμα από τα αγγεία των αναπαραγωγικών οργάνων και του ορθού.
• ανερχόμενος— η λοίμωξη διεισδύει μέσω της ουρήθρας, αυτό διευκολύνεται από την κακή προσωπική υγιεινή, την άτακτη σεξουαλική ζωή με συχνές αλλαγές συντρόφων, την έλλειψη αντισύλληψης φραγμού και μια σειρά άλλων παραγόντων.

Αιτίες κυστίτιδας μη λοιμώδους αιτιολογίας:

• υποβάλλοντας μια πορεία ακτινοθεραπείας για καρκίνο της πυέλου - μια υψηλή δόση ακτινοβολίας μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στον βλεννογόνο της ουροδόχου κύστης, σχηματισμό συριγγίων και ελκών.
• μηχανική βλάβη στο όργανο λόγω πέτρες στα νεφρά.
• χημικό έγκαυμα της βλεννογόνου μεμβράνης όταν τα φάρμακα χορηγούνται απευθείας στην ουροδόχο κύστη.
• βλάβη του βλεννογόνου του οργάνου από ζεστό υγρό.
• αλλεργική αντίδραση.

Στη μη λοιμώδη μορφή της νόσου, εμφανίζεται συχνά μια δευτερογενής μόλυνση, καθώς η ανοσία μειώνεται και ο φλεγμονώδης βλεννογόνος είναι ένας εύκολος στόχος για την παθογόνο μικροχλωρίδα.

Συμπτώματα κυστίτιδας στις γυναίκες

Το κύριο κλινικό σημάδι της νόσου είναι η συχνή παρόρμηση για ούρηση. Με σοβαρή φλεγμονή, εμφανίζονται κάθε λίγα λεπτά, οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Ο ασθενής νιώθει μεγάλη ενόχληση καθώς δεν μπορεί να ελέγξει τη λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος.

Εάν δεν ξεκινήσετε επείγουσα θεραπεία σε αυτό το στάδιο, τότε γρήγορα θα εμφανιστούν συμπτώματα όπως δυσκολία, επώδυνη ούρηση, πόνος στην οσφυϊκή χώρα και στην κάτω κοιλιακή χώρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εκτός από τα παραπάνω σημεία της νόσου, ο ασθενής εμφανίζει ρίγη, αυξημένη θερμοκρασία σώματος, ναυτία και έμετο, γεγονός που υποδηλώνει μέθη του σώματος. Εάν εμφανιστεί αίμα στα ούρα, αυτό υποδηλώνει περίπλοκη πορεία της νόσου και απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.

Η φύση και η σοβαρότητα του πόνου στις γυναίκες εξαρτάται από τη φύση της φλεγμονής και μπορεί να κυμαίνεται από ελαφριά ενόχληση έως αφόρητο πόνο. Τα κορίτσια μπορεί να εμφανίσουν κατακράτηση ούρων. Αυτή η οξεία κατάσταση απαιτεί επείγουσα ιατρική φροντίδα.

Σταθερό σύμπτωμα της νόσου είναι η παρουσία λευκοκυττάρων στα ούρα, που τα καθιστούν θολά. Το αίμα στα ούρα συνήθως περιέχεται σε μικρές ποσότητες και εμφανίζεται προς το τέλος της πράξης της ούρησης.

Σε περίπτωση οξείας φλεγμονής, η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να αυξηθεί στους 38 °C, η γενική υγεία του ασθενούς επιδεινώνεται απότομα και εμφανίζονται συμπτώματα δηλητηρίασης του σώματος. Ένα χαρακτηριστικό της κυστίτιδας στις γυναίκες είναι οι συχνές υποτροπές της νόσου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ουρήθρα τους είναι πιο κοντή από αυτή των ανδρών, γεγονός που διευκολύνει την είσοδο της παθογόνου χλωρίδας στην ουροδόχο κύστη.

Περίπου οι μισές γυναίκες εμφανίζουν υποτροπή μέσα σε ένα χρόνο μετά το πρώτο επεισόδιο. Εάν εμφανιστεί έξαρση σε λιγότερο από ένα μήνα, σημαίνει ότι η ασθένεια δεν αντιμετωπίστηκε πλήρως και η μόλυνση παρέμεινε στον οργανισμό.

Η χρόνια μορφή γυναικείας κυστίτιδας έχει παρόμοια συμπτώματα, αλλά είναι λιγότερο έντονα. Ο πόνος κατά την ούρηση είναι αρκετά ανεκτός, η συχνότητα των ταξιδιών στην τουαλέτα αυξάνεται, αλλά όχι κρίσιμη, γεγονός που σας επιτρέπει να διατηρήσετε τον συνήθη τρόπο ζωής σας και να μην χάσετε την ικανότητά σας να εργαστείτε.

Κατά τις παροξύνσεις της νόσου παρατηρείται κλινική οξείας φλεγμονής. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, δεν υπάρχει ενεργή φλεγμονώδης διαδικασία και δεν υπάρχουν συμπτώματα.

Πόσες μέρες κρατάει

Στην οξεία μορφή της νόσου, η σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων μειώνεται σημαντικά σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη της θεραπείας. Σήμερα υπάρχουν θεραπευτικά σχήματα με μία μόνο δόση ενός αντιβακτηριακού φαρμάκου. Μετά από αυτό, στο ένα τρίτο των ασθενών, τα παράπονα εξαφανίζονται μέσα σε 24 ώρες, στο μισό - μέσα σε δύο ημέρες.

Η επιμονή των συμπτωμάτων για αρκετές ημέρες μπορεί να προκαλέσει αμφιβολίες στον ασθενή σχετικά με την ορθότητα της συνταγογραφούμενης θεραπείας. Στην πραγματικότητα, η εμμονή των σημείων φλεγμονής αντανακλά την αντίδραση του οργανισμού στην παθογόνο χλωρίδα. Ακόμη και μετά την πλήρη καταστροφή του παθογόνου, τα συμπτώματα μπορεί να επιμείνουν για αρκετές ημέρες.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι περισσότερες γυναίκες, παρά τα παραπάνω συμπτώματα, προσπαθούν να θεραπεύσουν τον εαυτό τους και να συμβουλεύονται γιατρό μόνο τις ημέρες 5-7 της ασθένειας. Ως αποτέλεσμα, αρχίζουν να αντιμετωπίζουν την παθολογία αργά, γεγονός που αυξάνει απότομα τις πιθανότητες η κυστίτιδα να γίνει χρόνια και να εμφανίσει επιπλοκές.

Ταξινόμηση

Με βάση την προέλευσή τους, υπάρχουν δύο τύποι κυστίτιδας:

• πρωταρχικός- επηρεάζει συχνότερα τις γυναίκες, η φλεγμονή αναπτύσσεται απευθείας στην ουροδόχο κύστη λόγω αρνητικών επιπτώσεων σε αυτήν.
• δευτερεύων- είναι επιπλοκή άλλων παθολογιών του ουρογεννητικού συστήματος.

Ανά περιοχή που επηρεάζεται:

• εστιακός;
• σύνολο;
• τριγωνίτης(η φλεγμονώδης διαδικασία περιορίζεται στο τρίγωνο του Lieto).

Με τη ροή:

• αρωματώδης;
• χρόνιος.

Ανάλογα με τη φύση των παθολογικών αλλαγών:

• καταρροϊκός- η κλασική μορφή της νόσου με βλάβη της βλεννογόνου μεμβράνης του τοιχώματος του οργάνου, η φλεγμονώδης διαδικασία συνοδεύεται από οίδημα, ερυθρότητα και εμφάνιση ορώδους ή πυώδους εξιδρώματος.
• κοκκιωματώδης- εμφανίζονται άφθονα εξανθήματα στον βλεννογόνο του οργάνου.
• φλεγμονώδης- η διάχυτη πυώδης φλεγμονή της βλεννογόνου μεμβράνης αναπτύσσεται με βλάβη στο υποβλεννογόνιο στρώμα.
• αιμορροών- εμφανίζεται αίμα στα ούρα.
• κυστικός της κύστεως- σχηματίζονται κύστεις στον υποβλεννογόνο.
• διάμεσος— τα μυϊκά στρώματα εμπλέκονται στη φλεγμονώδη διαδικασία.
• επιστρώνοντας- στην βλεννογόνο μεμβράνη σχηματίζονται μη επουλωτικά έλκη, των οποίων οι άκρες είναι κατάφυτες με εναποθέσεις αλατιού.
• ελκωτικός- εμφανίζονται έλκη στην βλεννογόνο μεμβράνη.
• γαγγραινώδης- επέρχεται θάνατος ιστού.

Κατά αιτιολογία:

1. Μολυσματικός:

   • συγκεκριμένος (ο αιτιολογικός παράγοντας είναι μια παθογόνος μικροχλωρίδα).
   • μη ειδική (η φλεγμονή προκαλείται από ευκαιριακούς μικροοργανισμούς).

2. Μη μολυσματικό:

   • ακτίνα;
   • τραυματικός;
   • αλλεργικός;
   • θερμικός;
   • παρασιτικός;
   • χημικό-τοξικό.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη της νόσου περιλαμβάνουν:

• υποθερμία?
• χρόνιες ασθένειες των ουρογεννητικών οργάνων.
• χρόνιο στρες, νευρική ένταση.
• συμφόρηση στη λεκάνη?
• μειωμένη ανοσολογική άμυνα.
• ορμονικές ανισορροπίες λόγω ασθενειών, καθώς και φυσικές αλλαγές στο σώμα (εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση).
• χρόνια δυσκοιλιότητα?
• κακή διατροφή, κατάχρηση αλμυρών, καυτών, πικάντικων τροφίμων (μπορεί να οδηγήσει σε ερεθισμό και φλεγμονή του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης).
• μη συμμόρφωση με τους κανόνες υγιεινής ·
• ατελής εκκένωση της ουροδόχου κύστης σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις του σώματος.
• κατάχρηση αλκόολ.

Σε κίνδυνο για αυτή την ασθένεια είναι τα κορίτσια, οι έγκυες γυναίκες, οι γυναίκες που έχουν γίνει πρόσφατα σεξουαλικά ενεργές και οι γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση.

Διαγνωστικά

Όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, θα πρέπει να κλείσετε αμέσως ραντεβού με έναν ουρολόγο. Στο ραντεβού, ο ειδικός παίρνει συνέντευξη από τον ασθενή, ακούει τα παράπονά του και συλλέγει αναμνήσεις. Μετά από αυτό, η εξέταση σε γυναικολογική καρέκλα είναι υποχρεωτική. Αυτό είναι απαραίτητο για τον αποκλεισμό φλεγμονωδών ασθενειών των αναπαραγωγικών οργάνων και ΣΜΝ, πολλά από τα οποία έχουν παρόμοια κλινική εικόνα. Ο γιατρός δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην παρουσία και τη φύση των κολπικών εκκρίσεων, καθώς και στο εξωτερικό άνοιγμα της ουρήθρας.

Στη συνέχεια, γίνεται μια προκαταρκτική διάγνωση. Για να το επιβεβαιώσει, η γυναίκα μπορεί να συνταγογραφηθεί πρόσθετες εξετάσεις:

• Ανάλυση ούρων;
• καλλιέργεια ούρων(προσδιορίστε τον τύπο του παθογόνου, τον επιπολασμό του, την ευαισθησία στα αντιβιοτικά).
• κυστεοσκόπηση- διεξάγεται για χρόνιες υποτροπιάζουσες μορφές της νόσου εκτός περιόδων έξαρσης, με τη βοήθειά της καθορίζεται η μορφολογική μορφή της νόσου και πραγματοποιείται διαφορική διάγνωση.
• Υπερηχογράφημα της ουροδόχου κύστης— ανιχνεύστε την παρουσία φλεγμονής της βλεννογόνου μεμβράνης, αποκλείστε πέτρες και όγκους.

Εάν υποδεικνύεται, ο κατάλογος των εξετάσεων μπορεί να επεκταθεί. Η διαφορική διάγνωση γίνεται με όγκους, φυματίωση του ουροποιητικού συστήματος, ουρολιθίαση, νευρογενή δυσλειτουργία.

Θεραπεία της κυστίτιδας στις γυναίκες

Όταν εμφανιστούν τα πρώτα κλινικά σημάδια της νόσου, πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ειδικό που θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία. Η θεραπεία στοχεύει στην επίτευξη των ακόλουθων βασικών στόχων:

• καταστροφή παθογόνων παραγόντων.
• γρήγορη ανακούφιση από δυσάρεστα συμπτώματα.
• πρόληψη ή ανακούφιση από επιπλοκές.
• πρόληψη της υποτροπής.

Οι γενικές συστάσεις περιλαμβάνουν:

• δίαιτα - είναι απαραίτητο να αποκλείσετε οποιαδήποτε τρόφιμα και ποτά που ερεθίζουν τη βλεννογόνο μεμβράνη (αλμυρά, ζεστά, τουρσί, πικάντικα τρόφιμα, ανθρακούχα ποτά, αλκοόλ).
• προσωρινή άρνηση σεξουαλικής δραστηριότητας.
• πίνοντας άφθονα υγρά (καθαρό νερό, ουρολογικά σκευάσματα, ποτά με ξινά φρούτα).
• ξηρή θερμότητα στο δέρμα στην περιοχή της φλεγμονής.

Εάν ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι μια παθογόνος μικροχλωρίδα, τότε ενδείκνυται η λήψη αντιβακτηριακών φαρμάκων. Για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, συνταγογραφούνται ΜΣΑΦ, αναλγητικά και αντισπασμωδικά. Για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την πρόληψη των υποτροπών, ενδείκνυται η λήψη ανοσοτροποποιητών και συμπλεγμάτων πολυβιταμινών. Σε περίπτωση συχνών υποτροπών, μπορεί να συνταγογραφηθούν φάρμακα βακτηριοφάγου.

Εάν η φλεγμονή είναι δευτερογενής, τότε η βάση της θεραπείας είναι η θεραπεία της υποκείμενης νόσου. Για ορισμένους τύπους παθολογίας (για παράδειγμα, εάν η αιτία της φλεγμονής είναι ένα πολύ βαθύ εξωτερικό άνοιγμα της ουρήθρας), ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση για την εξάλειψη της αιτίας των προβλημάτων υγείας. Εάν η αιτία της φλεγμονής είναι η εμμηνόπαυση, τότε ενδείκνυται η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία πραγματοποιείται στο σπίτι.

Οι ενδείξεις για επείγουσα νοσηλεία σε νοσοκομείο είναι:

• σοβαρή γενική κατάσταση του ασθενούς.
• ανάπτυξη επιπλοκών?
• ταυτόχρονες παθολογίες (ανοσοανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδης διαβήτης).
• αναποτελεσματικότητα της αντιβακτηριακής θεραπείας ή αδυναμία εφαρμογής της σε εξωτερικά ιατρεία.

Επιπλοκές

Οι κύριες επιπλοκές της οξείας μορφής είναι:

1. Πυελονεφρίτιδα.Πρόκειται για φλεγμονή των νεφρών λοιμώδους προέλευσης, η οποία βλάπτει τον συνδετικό ιστό, το παρέγχυμα και ολόκληρο το πυελικό σύμπλεγμα. Αυτή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη παθολογία, η οποία, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη σοβαρής δηλητηρίασης του σώματος και δηλητηρίασης του αίματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μόλυνση στα νεφρά κατά τη διάρκεια της πυελονεφρίτιδας εισέρχεται ακριβώς μέσω της ανοδικής οδού, από την ουροδόχο κύστη, μέσω των ουρητήρων. Μπορεί να προσβληθούν είτε ο ένας είτε και οι δύο νεφροί. Η θεραπεία είναι μακροχρόνια, ενδονοσοκομειακή.
2. Αίμα στα ούρα.Αυτή η επιπλοκή είναι συνέπεια της διείσδυσης της παθογόνου μικροχλωρίδας σε βαθύτερα στρώματα. Ως αποτέλεσμα, διαταράσσεται η ακεραιότητα των μικρών αγγείων, γεγονός που οδηγεί σε μικρές αιμορραγίες. Με την έγκαιρη θεραπεία, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή. Μια πιο σοβαρή πορεία παρατηρείται σε ασθενείς που λαμβάνουν τακτικά φάρμακα για την αραίωση του αίματος.
3. Μετάβαση της νόσου σε χρόνια μορφή.Σε αυτή την περίπτωση, η κλινική εικόνα είναι περίπου η ίδια με την οξεία κυστίτιδα, αλλά τα συμπτώματα είναι λιγότερο έντονα. Οι περίοδοι των παροξύνσεων ακολουθούνται από ύφεση, όταν ο ασθενής αισθάνεται απόλυτα υγιής.
4. Απόφραξη της ουροδόχου κύστης με θρόμβο αίματος.Εμφανίζεται όταν τα βαθιά στρώματα έχουν υποστεί σοβαρή βλάβη, γεγονός που προκαλεί άφθονη εσωτερική αιμορραγία. Ως αποτέλεσμα, ο αυλός του οργάνου γεμίζει με θρόμβους αίματος, γεγονός που οδηγεί σε καθυστέρηση ή πλήρη διακοπή της ούρησης. Εάν αναπτυχθεί αυτή η επιπλοκή, ο ασθενής πρέπει να νοσηλευτεί επειγόντως σε νοσοκομείο. Διαφορετικά, μπορεί να αναπτυχθεί οξεία νεφρική ανεπάρκεια και θάνατος.

Πρόληψη

Για να μειωθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου στο ελάχιστο, πρέπει να ακολουθούνται οι ακόλουθες συστάσεις:

• Υγιεινό φαγητό;
• σταματήστε να πίνετε αλκοόλ.
• τηρήστε τους κανόνες για την προσωπική υγιεινή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων.
• απολυμάνετε τακτικά τις εστίες χρόνιας λοίμωξης στο σώμα.
• εγκαταλείψτε έναν καθιστικό τρόπο ζωής, στον οποίο αναπτύσσεται συμφόρηση στα πυελικά όργανα.
• να διορθώσει έγκαιρα τις συγγενείς ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος.
• μην κρυώνεις υπερβολικά?
• ενίσχυση της ανοσίας?
• να κάνετε σεξ με έναν τακτικό σύντροφο, να αποφύγετε τις περιστασιακές σχέσεις, να χρησιμοποιήσετε αντισύλληψη φραγμού.
• την έγκαιρη αντιμετώπιση γυναικολογικών και ουρολογικών παθολογιών.
• θεραπεύστε έγκαιρα τη δυσβακτηρίωση.
• παρατηρήστε το καθεστώς εργασίας και ανάπαυσης.
• πίνετε τουλάχιστον δύο λίτρα υγρών την ημέρα.
• αδειάστε την κύστη σας εγκαίρως.
• Όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της νόσου, συμβουλευτείτε έναν ειδικό· αυτό θα διευκολύνει σημαντικά τη μετέπειτα θεραπεία και θα βελτιώσει την πρόγνωση.